สรุึป ความรู้ภาษาไทย เรื่อง นิทานเวตาล(เรื่องที่10)

         นิทานเวตาล มีที่มาจากวรรณคดีอินเดียโบราณ มี25เรื่องของเวตาลโดย ศิวทานเป็นผู้แต่ง
โดยในฉบับไทยนี้ น.ม.ส. (พระราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ) ทรงแปลเรียบเรียงจากฉบับอังกฤษ
มา10เรื่องด้วยกัน
      
         เนื้อเรื่องโดยย่อ(มากๆ)

         พระวิกรมาทิตย์ เป็นกษัตริย์ครองกรุงอุชชยินี ออกจากการเป็นเจ้าเมือง ไปเป็นโยคีเพื่อสอดแนมหาข่าว น้องขึ้นเป็นแทน ต่อมาน้องสละราชสมบัติ พระอินทร์ใช้อสูรมาปกครองแทน พระวิกรมาทิตย์ไม่ยอมไปตีกลับมาได้ แต่อสูรบอกว่าเจ้าจะตายเร็วๆนี้ จากโยคี ต่อมามีผู้ถวายผลไม้ซึ่งมีทับทิมอยู่ภายใน คือโยคีศานติศีล และ บอกให้พระวิกรมาทิตย์ ไปเอาตัวเวตาลมาทำพิธี พระองค์ไปหาเวตาล และแบกกลับมา แต่เวตาลก็ไม่ยอมบินกลับไปที่เดิม จนมันเริ่มเล่านิทาน โดยบอกว่า ถ้าฟังเงียบๆ แล้วก็จะไปด้วย แต่พระองค์ก็ตอบไปทุกๆครั้งจนมาถึงรอบสุดท้าย

          นิทานเวตาล เรื่องที่ 10
        
         เวตาลเบื่อที่จะต้องโดนแบกไปมาแล้ว จึงจะเล่าเรื่องยากๆให้พระองค์ตอบไม่ได้ซักที เรื่องมีว่า

          เมืองใหญ่ชื่อกรุงธรรมปุระ มีท้าวมหาพล ซึ่งมีมเหสี กับลูกสาว วัยสาวซึ่งแม่ลูกคล้ายพี่น้องกัน
เพราะ แม่หน้าเด็กมาก
          ต่อมาเกิดสงครามใหญ่ ใช้เงินซื้อคนใช้เหล็กฆ่าฟัน จนท้าวมหาพลเห็นว่าไม่รอดก็เผ่นหนี้ พร้อมลูกเมีย ไปในป่า เดินทางไปไกล ก็เจอหมู่บ้านหนึ่ง ท้ามมหาพล ให้ลูกเมียไปหลบหลังต้นไม้ แล้วเดินเข้าไป โดยไม่รู้ว่าหมู่บ้านนั้นคือหมู่บ้านโจร เมื่อ พวกโจรเห็นท้าวมหาพล แต่งตัวดี ดูร่ำรวย เลยเข้าล้อมและฆ่า ชิงทรัพย์ไป
          ฝ่ายมเหสีกะลูกสาว ตกใจก็หนีๆๆๆและก็หนี มาหลาย(4)โกรส และพักใต้ร่มไม้
          บังเอินมีพระราชา(ท้าวจันทรเสน)และเจ้าชายมาล่าสัีตว์กัน 2 คน เจอลอยเท้าคาดว่าเป็นของหญิงแน่แท้  เจ้าชายเลือกหญิงเท้าเล็กเป็นเมีย ส่วนหญิงเท้าใหญ่ให้พ่อ
           ท้าวจันทรเสนถามว่า อยากได้แม่ใหม่เร็วขนาดนั้นเลยหรอ เจ้าชายกล่าวว่า บ้านที่ไม่มีแม่เรื่อนก็   เหมือนบ้านที่ว่างปล่าว...
          และทั้งสองตามรอยเท้าไปเจอจนได้ มเหสี ดันมีเท้าเล็กกว่าลูกสาว ตัวเอง ผลเลย ท้าวจันทรเสนแต่งงานกับเจ้าหญิง(ลูกสาวท้าวมหาพล) ส่วน เจ้าชาย(ลูกท้าวจันทรเสน)แต่งงานกับมเหสี(เมียท้าวมหาพล)  
          เวตาลเมื่อเล่าจบก็ถามว่าถ้าลูกของ ท้าวจันทรเสนกับเจ้าหญิง จะนับญาติกับ ลูกของ เจ้าชายและมเหสี อย่างไร
          พระวิกรมาทิตย์ฟังแล้วก็ตรึกตรอง แต่ก็คิดไม่ออกและนึกได้ว่า ตนควรจะเงียบเสียเพื่อเอาเวตาลไปส่งให้โยคี คิดได้ดังนั้นก็ เงียบ ไม่ตอบ
          เวตาลกล่าวชมและเสียดสีเล็กน้อย และบอกว่าโยคีที่ให้นำตัวเราไปนั้นวางแผนที่จะสังหารท่าน ตอนทันทำการสักการะ
           พระวิกรมาทิตย์  พาเวตาลไปส่งให้โยคีแล้วบอกให้ทำการสักการะ  พระวิกรมาทิตย์ คิดว่าเรื่องที่เวตาลบอกน่าจะเป็นเรื่องจริง เลยบอกให้โยคีทำก่อนและจัดการตัดหัวซะ    จบบบ ^^